علی صورتی اصفهانیعلی صورتی اصفهانی، از شعرای اصفهان در قرن دهم هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیعلی صورتی اصفهانی، از شعرای اصفهان در اواخر قرن دهم هجری بوده است. در اصفهان به معرکه‌گیری و صورت‌خوانی مشغول بود و «صورتی» تخلّص می‌کرد. صورت‌خوانی عبارت است از نمایش صور ملائکه و عاصیان و شرح ماجرای آنها در قیامت. علی صورتی، در عمر خود به فراق ناشی از مرگ فرزندش محمّدرضا مبتلا شد. این شعر از اوست: "من آن صیدم که تیری خورده باشد ••• من آن شامم که صبحش مرده باشد" "من آن یعقوب پیر کور بختم ••• که گرگی یوسفش را خورده باشد". [۱]
اوحدی بلیانی، محمد، تذکره عرفات العاشقین، ج۴، ص۲۶۴۶-۲۶۴۷.
[۲]
حسین‌صبا، محمدمظفر، تذکره روز روشن، ص۴۸۱.
[۳]
ایمان، رحم‌علی‌خان، منتخب اللطایف، ص۳۹۴.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۹۴. رده‌های این صفحه : شعرای اصفهان قرن 10 (قمری)
|